ДУНДГОВИЙН АЛДАРТ ЯРУУ НАЙРАГЧ ЦЭНДИЙН ЧИМЭДОРЖ АХАЙН АЛДАРТ "МАЛЧИН" ШҮЛГИЙГ ДАМНУУЛАН ТЭРЛЭВ. ИХ ХҮМҮҮН ӨРШӨӨН СОЁРХОГТУН...
Нарны даллагатай говьдоо хэдэн шавиа л гэж
Намрын эхэн сард хичээл эхлэхээ хүлээсэн
Цаг цагийн тоололд томъёо шигээ хэвээрээ л
Цалин цаасаа үл тоож л аймагтаа тоогоо заасан
Шигшиж давтсан мундаг шавь нартайгаа олимпиад дамжсан амжилттай
Шийдтэй тэгшитгэл олон гишүүнтээр гангарсан
Давхиад хүрэхэд Цэгц билиг сургуульдаа тооны хаан
Дундговьдоо ганцхан тоочин шүлэгчин хуурч магтаалч найз минь
Бодолтоо баталсан шавиараа матийн багш нартаа онгирно Болохгүй гэнэн жаалууддаа маанийн үсэг шиг томъёо тогтоолгосон
θндөр оноо дутаавал нь хуураа татаж тайтгарна
θөрөө өөртэйгөө ярьж геометрээ зурна.
Хуруундаа бөгж гартаа самсунг гэхээсээ
Хурц сэтгэдэг арвын жаалдаа Кошийн теорем хэлсэн
Мэдэл сүр албан тушаал хөөцөлдөхийг
Мэдэх чадахаас долоон дор гэж үздэг
Ардынхаа дуу билгийг сургуулийнхаа урлагт дуурсгасан
Алтан медалиудтай хойморт нь ангийн хүүхдүүдийн альбом гэрэлтсэн
Сур хар элдэхдээ ч бодлоо цуг элдэж
Сургуульд заалгасан багшийнхаа нэрэмжитийг хийж уламжилсан
Хорь гуч дөчин жил математик зааж хорвоог барах нь гэж гутардаггүй
Хоног сарын уртад оюутан нөхдөө мартаагүй
Огт болохгүй юмыг ч болж л байна гэж боддог
Оройн дээд төрийнхөө сүр сүлдэнд залбирдаг
Малгайн утаа сэргээж нэрмэлд жаахан халахаараа
Мат алгебр гоегоо яаж бодож батлахыг
Марксизмаар заалгахгүй ээ гээд хэлчихдэг
Энхэр багахан сурагч үеэсээ хуур тоо хоёрыг сурсан
Эхээс төрөхийн тоочин амьдралын томъёон ухаан
Хишиг өдөр тааруулан аймгийн олимпиадад уулзаж
Хэдэн гацсан бодлогоо гүн ухаантай хольж ярилцдаг
Ижий аавын минь нутаг гэж нэг баярлаж
Ивээл жилийн онгод шүү гэж шүлэг тэрлээд
Гариг дэлхийн эргэлт бүтэн тойрог бүхэнд
Ганцхан заяаны хань сайхан үрсээ түшиж хайрласан
Мандалговийнхоо элсэнд гишгэж үлдээсэн мөр бүрт нь
Мандах нарны цацраг нь хугарч ойсондоо л
Дундговийн халуун сэвшээнд дэрвэлзээд
Дууны айзам шүлгэн шадуудаа нийтгэн
Дуулим орчлонгийн алтан чанарыг томж эрчилсэн
Дуучин заяатай нутгийн түмнийхээ сонорыг мялаасандаа
Ганган хээнцэр хот руу бүгдээрээ нүүчихвэл
Галаа хэн нь манах байна даа гэж санаа зовних
Дээд тооны теорем аксиом хөгшрөөгүй байхад
Дэргэд минь математикийн олон шавь нар байхад
Их дэлтэй морьд эмээлтэйгээ байхад
Эзэн Чингэсийн голомт дүрэлзэнхэн байхад
Уужим сэтгэлгээ ухаан бодол ариун байхад
Уран бүтээл онгодын долгион цахилж байхад
Эднийгээ орхиод би хаачих юм бэ
Элэнцгээ хийж төв бараадах юм бэ? гэж уурлах
Цасан шуурга сөрж сургуульдаа очсон
Цагийн шуурга давж аймагтаа зүтгэсэн
Цул мөнгөн аяга шигээ дүүрэн тансаг сэтгэлээрээ
Цуутай олимпиадын тэнгэр дор алдрын тавцанд зогссон
Багшийн дээдийн оюутан Зүүнбаянгийн цэрэг үеэ
Байнга дурсан бодож дууланхан уярдаг
Батсайхан Ганбилэг Лодой Чинзоодоо хааяахан шүлэг тэрлэдэг
Хан орчлонд зартай тооны гүн философийг
Хар ухаантайгаа сүлж эрдмийн харгуйд алхсан
Арван мянган шавь нараа бурхнаасаа илүү тахисан
Аугаа ихээ мэддэггүй аугаа их багш
Албаны тамгатай конспектоо цүнхэндээ хийгээд мартсан
Алгерийнхаа бодлогыг болохоор самбар дүүргэн бодсон
Чулуун булагтай Баяндунгийн надаасаа
Чухамдаа ганцхан дүү Ганхуяг найз минь....
Баяндунгаасаа Ганхуяг найздаа
Батболд Цэрэндоржийн
Бадаглан илгээв...
2025-02-04 Ц.Батболдын ФБ-с
